Laco

Firma Lacher & Co., z którego początkowych sylab powstała nazwa „Laco”, zostało powołane do życia w połowie lat 20 zeszłego stulecia przez Friedę Lacher i Ludwiga Hummela w Pforzheim. Okresem przełomowym stał się rok 1933, kiedy to Hummel założył fabrykę mechanizmów zegarków „Durowe” (od Deutsche Uhren-Rohwerke – Niemieckie Surowe Mechanizmy Zegarków), która zaopatrywała także inne fabryki zegarków w Niemczech. Firma „Laco” powiązała masowość produkcji z wysoką jakością mechanizmów własnej produkcji. Aż do wybuchu drugiej wojny światowej przedsiębiorstwo rozrastało się, liczba produkowanych mechanizmów wynosiła od 20 000 do 30 000 miesięcznie. Również podczas wojny w Laco produkowano zegarki i mechanizmy, w szczególności zegarki lotnicze i obserwatora. W obu tykał wysokiej klasy mechanizm Durowe mostkowo-kotwicowy z 22 linii, wyregulowany do poziomu chronometru. Pełniący funkcję prezesa Horst Günther w 1988 nabył prawa do nazwy i znaku towarowego i odtąd mógł oferować nowoczesne, wysokiej klasy zegarki Laco, w których również dzisiaj często bije mechaniczne – teraz szwajcarskie - „serce”. Tak, jak to było w początkach firmy Lachera.

W latach 30 i 40 minionego stulecia tzw. zegarki obserwatora należały do niezbędnego wyposażenia pilotów. To określenie, oznaczało przyrząd nawigacyjny, który uzupełniał  kompas i wysokościomierz. Projekt techniczny tych zegarków był oparty na urzędowej specyfikacji, która oprócz kształtu wskazówek i cyferblatu określała nawet krój pisma na cyferblacie i wielkość koronki. Dzięki temu pilot na podstawie oznaczonej za pomocą strzałki godziny „12” mógł się szybko zorientować w każdej sytuacji. Z powodu wielkości zegarka – 55 mm średnicy, noszony był na rękawicy, na kombinezonie lotniczym, a  szczupli piloci nosili go także na udzie.

Ze  względu na konieczność zachowania precyzji i niezawodności, produkcja zegarków obserwatora na potrzeby lotnictwa stawiała producentom zegarków wysokie wymagania,. Do pięciu autoryzowanych producentów zegarków obserwatora w latach 30 zaliczali się: firma IWC w Schaffhausen, Lange i Söhne w Glashütte, Wempe w Hamburgu oraz Stowa i Laco (Lacher & Co.), obie z siedzibą w Pforzheim. Jednym z tych zegarków był legendarny zegarek obserwatora Laco, który wyprodukowany został ponownie w limitowanej serii 500 szt.

Za pomocą zegarka obserwatora i oktantu dokonywano lokalizacji astronomicznej, stosowanej podczas długodystansowych atlantyckich rozpoznawczych. W ustalaniu położenia w przestrzeni za pomocą tej metody brali udział dowódca samolotu, który nosił zegarek obserwatora oraz obserwator, posługujący się oktantem z poziomnicą.

Dla ustalenia położenia samolotu należało precyzyjnie skierować oktant na odpowiednią gwiazdę lub słońce i dokonać przez 40, 60 lub 90 sekund obserwację. Następnie odczytać na oktancie wartości kątowe, zanotować połowę czasu pracy obserwacji oktantu i aktualny czas. Informacje te, naniesione na sporządzony wcześniej przez astronoma formularz obliczeniowy umożliwiały ustalenie pozycji samolotu w przestrzeni.

Zegarki obserwatora przed każdym zadaniem były regulowane wg wskazań chronometru, który znajdował się w stanowisku dowodzenia.

Źródło: Laco Uhrenmanufaktur GmbH